Proloog 'Settimana Ciclista Lombarda' (ITA)

31-mrt-2010

Michele Scarponi (Diquigiovanni) is de eerste leider in de Settimana Lombarda, nadat de Italiaan de proloog heeft gewonnen.
Hij was over 6,6 stijgende kilometers 16 seconden sneller dan Vacansoleil-kopman Matteo Carrara. Derde werd Przemyslav Niemiec op 20 seconden, op één tel gevolgd door Riccardo Riccò.
Rob Ruijgh (Vacansoleil) klokte de 6de tijd en leidt daarmee het jongeren klassement.



Wielerweek Lombardije 2010 (2.1)
Uitslag proloog: Casazza - Colle Gallo (6.6 km)

1. Michele Scarponi (Italië/Androni Giocattoli-Diquigiovanni) 14m55s
2. Matteo Carrara (Italië/Vacansoleil Pro Cycling Team) +16s
3. Prezemyslaw Niemec (Polen/Miche Pro Cycling Team) +20s
4. Riccardo Riccò (Italië/Ceramica Flaminia-Bossini Docce) +21s
5. Luca Zanasca (Italië/CDC-Cavaliere) +29s
6. Rob Ruijgh (Nederland/Vacansoleil Pro Cycling Team) +33s
7. Emanuele Sella (Italië/CarmioOro-NGC) +35s
8. Sergio Pardilla (Spanje/CarmioOro-NGC) +37s
9. Riccardo Chiarini (Italië/De Rosa-Stac Plastic) +39s
10. Carlos Ochoa (Colombia/Androni Giocattoli-Diquigiovanni) z.t.


Rob: "Over de proloog ben ik tevreden. Voor mij een teken dat de vorm goed is."


FOTO'S MET DANK AAN: Cor Vos Fotopersburo (Copyright)

'Honger' na het 'Criterium International' in Frankrijk...

Tekst geschreven door Rob:


27-feb-2010

Na Criterium International, dat op het eiland Corsica verreden werd, ben ik per vliegtuig terug naar Nice gevlogen.
Daar hebben Wout Poels, ploegleider Cornelisse en ik een hotelletje even buiten de stad genomen.
Na de koers hadden we niet geweldig gegeten dus Wout en ik barstten nog van de honger. Het was inmiddels al 21.30 uur toen we in het hotel waren. Daar was de mogelijkheid niet meer om iets te eten. Jammer. Wout en ik zijn daarom op pad gegaan opzoek naar een restaurantje om toch nog onze magen te vullen. Helaas, alles was dicht. Bij een restaurant om de hoek, waar we overigens ook voor gesloten deuren stonden kwamen we een man tegen. Een Indisch type. Ik had hem aangesproken in mijn beste Frans en gevraagd of hij nog een optie wist waar we iets konden eten. Al snel kwam 'de pizzabezorger' ter sprake. We moesten terug gaan naar ons hotel en de eigenaresse vragen of zij deze wilde bellen, want ze wist wel degelijke van het bestaan van dergelijke bezorger. Mocht ze het niet weten dan kon ze de Indo bellen voor meer informatie. "Merci beaucoup monsieur", zei ik. "Au Revoir!" Wout en ik zijn snel naar ons hotel gewandeld om daar de pizzabezorger te contacteren. De vrouw van het hotel deed een beetje terughoudend, stug en vreemd, maar toen ik haar als madame en haar naam aansprak veranderde haar humeur. Ze haalde kaarten tevoorschijn waar alle soorten pizza's op stonden van de bezorger. We moesten ons haasten want het was inmiddels 21.50 uur en hadden nog maar 10 minuten voordat ook hij niet meer de weg opging. Toen we eruit waren en onze keuze gemaakt hadden ging de eigenaresse telefoneren... Het was echt spannend... Haha, en dat voor een stukje pizza. Uit het telefoongesprek maakte ik op dat ook de pizzahut de tent al gesloten had en de oven niet meer wilde aanzetten voor twee uitgehongerde renners uit Pays-Bas. Het was een teleurstelling zowel voor Wout als voor mij. Ik heb toen nogmaals aangedrongen of de beste mevrouw 'echt niets' had voor ons? Ze ging overstag. "Oui", en daar ging ze de keuken in. Wout en ik namen plaats aan de bar. We kregen lekkere harde broodjes met brie en nog wat smeerkaas en vlees. Heerlijk het had gesmaakt. Zo zie je maar dat alles lukt als je maar blijft volhouden...!