Tekst geschreven door Rob:
28 februari. Na het ontbijt zijn we met de ploeg vertrokken naar Almeria de stad die vandaag fungeerde als de start,- en aankomstplaats van de Classica GP Almeria.
Over het parcours en de koers.
Een koers die de laatste jaren eindigde in massasprint, maar toch met een bergachtig parcours. Een koers waar dit jaar sprinters ploegen zoals Columbia met de erg rappe Cavendish, Rabobank met Graeme Brown en Cervelo met landgenoot Theo Bos aan het vertrek staan. Zij waren gebaat om de koers te controleren en geformeerd naar de aankomst te rijden. In het rondeboek stond beschreven dat er na ongeveer 105 kilometer een klim van 3de categorie was opgevolgd door een klim van 2de categorie. Daarna zouden we op 40 km van de meet nogmaals een klim van 3de categorie voor de kiezen krijgen. Later vlakt het af en rijden we langs de kustlijn naar Almeria. Langs de kust kan weleens de wind op de kant staan. We moesten dus attent koersen. De opdracht was als volgt voor de Vacansoleil Equipe: De koers hard maken...! Zorgen dat er iemand mee zit in de ontsnapping, en anders bij de colletjes aanvallen!
Andere ploegmaten die samen met mij aan deze wedstrijd deelnemen. De Italiaanse klimmer Matteo Carrara, de Oezbeekse kampioen Serge Lagutin, de Pool Michel Golas, twee Fransmannen Brice Feillu en Stefan Rosetto en mijn landgenoot Wout Poels en ik. Een mooi ploegje!
Toen het startschot geklonken was waren er veel demarrages. Iedere keer zat er iemand mee van ons. Ook ik zat mee. Het leek erop weg te blijven met twee medevluchters maar we werden gegrepen waarop meteen een tegenreactie kwam van andere renners en waar ook ploegmaat Golas bij betrokken was. Zij reden weg en pakten vrij snel 4 minuten voorsprong. Rabo ging samen met Columbia op kop rijden om de koers te controleren. We reden wat klimmetjes op en af. De beentjes voelde prima.
De wake up call.
Eenmaal aangekomen bij de heuvelzone. De koplopers hadden nog 1min40 voorsprong. Het controlerende peloton kreeg de eerste aanval bergop van twee Milram renners. Fabian Wegmann en Thomas Fothen.
De koers ging beginnen. Meteen reed ik naar voren. De twee renners liepen bergop niet ver uit. Vanuit het peloton een tegen reactie van Milram renner Linus Gerdemann. Een Duitser die in de voorbije jaren een keer het geel wist te pakken in de tour. Ik zat meteen op het wiel. Ook Valverde kwam naar voren en viel aan. Ik kon overnemen van deze twee mannen en kon zelfs mee het tempo bepalen op de klim. We reden op het grote mes naar boven. Volle bak op het buitenblad dus. Een echte ‘power explosie’ waar ik een aandeel in had.
Bovenop de klim waren we met een mannetje of 20 over, maar in de afdaling werden het er 40 ongeveer. Caisse d' Epargne reed volle bak in de afdaling op kop. Ik reed op de 8ste positie naar beneden. Ploegmaat Carrara reed een paar plekken voor me. Een vrij goed lopende afdaling met wat technische stukken. Toch een vak apart dat afdalen. Je moet namelijk goed in het wiel van je voorganger blijven rijden en tegelijkertijd naar voren kijken hoe de voorgangers de bochten aansnijden, want dat is erg belangrijk. Proberen de rem niet aan te raken om geen snelheid te verliezen. Op mijn tellertje reden we wel 80 kilometer per uur. Erg hard. Geweldig!
We haalden in de afdaling Golas en zijn medevluchters in en reden met een hoog tempo door. We waren nu de eerste groep, maar de samenwerking viel weg en het tempo viel wat terug. Van achteren kwamen geloste renners terug. Deze konden allen profiteren van het kopwerk dat Team Columbia in deze (tweede) groep deed. De Columbia’s hadden er alle baat bij om Cavendish terug te brengen in een kansrijke positie voor winst. Uiteindelijk smolt alles samen. Met nog 15 km te gaan heb ik een aanval geplaatst. Ik reed alleen weg, helaas, ik kreeg niemand mee en de wind blies vol op kop, maar het moment was perfect. Een momentje waarop het stilviel en ik me aangesproken voelde om te demarreren. Ik werd weer ingelopen door het peloton. Ik herstelde in de wielen en probeerde nog iets voor de ploeg te betekenen, zelf werd ik in de massasprint 18de die landgenoot Theo Bos overigens wist te winnen. Ik ben tevreden. De conditie is in stijgende lijnen. Dit probeer ik vast te houden!
We blijven nu in Spanje om vanaf woensdag deel te nemen aan de Vuelta Regiòn de Murcia. Deze meerdaagse wedstrijd duurt t/m zondag.
Tot later.
Rob.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten